|
||||||||
“ A tribute to Antoine Dominique “Fats” Domino & Chuck Berry… “ Singer-songwriter/gitarist George Benson, hij is er ondertussen al 76, begon zijn professionele carrière op 21-jarige leeftijd als jazzgitarist. Benson gebruikt de apoyando techniek waarbij na het plukken van de snaar de vinger op de aangrenzende snaar rust, vergelijkbaar met die van gypsy-jazzspelers zoals Django Reinhardt. Benson, een voormalig wonderkind, kwam voor het eerst in de jaren zestig op de voorgrond en speelde soul/jazz met jazz orgelist Jack McDuff en anderen. Hij begon vervolgens een succesvolle solo zangcarrière, afgewisseld met jazz, pop, R&B en scatten (zingen met woorden zonder betekenis). Met zijn album ‘Breezin’’ [1976] haalde hij drie keer platina en # 1 op de Billboard album chart. Zijn concerten waren in de jaren 1980 succesvol en hij heeft nog steeds een grote aanhang. Benson is vereerd met een ster op de Hollywood Walk of Fame. “ I'm a great appreciator of the music made by both of those guys. Chuck Berry was a great showman and a great musician, and Fats Domino cut nothing but hit after hit after hit... “ (G. Benson) George Benson’s eerste opname na ‘A Tribute to Nat King Cole’ [2013] is (opnieuw) een tribute aan Antoine Dominique “Fats” Domino & Chuck Berry: ‘Walking to New Orleans’. Benson was fan van beiden “omdat Chuck Berry een geweldige showman en een geweldige muzikant was en, Fats Domino omdat hij hit na hit na hit scoorde...”. Voor deze opdracht werkte hij in de Ocean Way Studio’s in Nashville samen met drummer Greg Morrow, gitarist Rob McNelley, pianist Kevin McKendree en bassist Alison Prestwood. De opnames gebeurden o.l.v. producer Kevin “The Caveman” Shirley (Journey, John Hiatt, Iron Maiden). Dit dubbele eerbetoon van de jazzgitaarlegende aan zowel de patserige hit machine Fats Domino als de originele rockgitaarheld Chuck Berry, wordt eind april uitgebracht door de gerenommeerde Mascot Label Group / Provogue Records. Het album wisselt tussen tracks geschreven en/of opgenomen door Berry en Domino, alsof Benson een muzikaal gesprek tussen Missouri en Louisiana aan het leiden was. Het album opent met “Nadine (It’s You)”,een nummer van Berry uit 1964, waarin Benson zelf tijdens een gitaarsolo gaat scatten. Van Fats kiest Benson o.a. zijn eerste R&B-pop cross-over nummer “Ain’t That a Shame" uit 1955 en daarna de R&B-hit uit 1951 "Rockin' Chair". Uit het songbook van Chuck Berry volgen ook nog "You Can’t Catch Me", de het Latino-achtige "Havana Moon", het meeslepende "Memphis, Tennessee" en het bluesy "How You've Changed". Fats Domino komt verder aan de beurt met het gekende “I Hear You Knocking”, “Blue Monday” en het iconische titelnummer van het album. Als 45ste album koos George Benson opnieuw voor een tribute album. Met ‘Walking to New Orleans’ wil hij Chuck Berry en Fats Domino een bijzondere plaats geven. Daarmee doet hij niet alleen zichzelf maar ook vele andere fans een groot plezier. Inderdaad, ere aan wie ere toekomt! “ As 45th album, George Benson again opted for a tribute album. With "Walking to New Orleans" he wants to give Chuck Berry and Fats Domino a “special” place. Doing that, he doesn’t only please himself, but also many other fans. Indeed, credit where credit's due!... “ – ESC for rootstime.be Eric Schuurmans Releasedata: 26/04/19
Album track list: Album line-up: Discography GEORGE BENSON: |
||||||||
|
||||||||
 (2).jpg)
